Dnešné evanjelium nám hovorí o tom, ako sa pohoršuje farizej nad Ježišom, že si neumyl ruky pred jedlom. Určite to malo aj obradný význam a to by mal Ježiš vedieť, ak sa vydáva za učiteľa, proroka či dokonca Božieho syna. Ježiš pozná jeho súdy, ktorými ho posudzuje, a hovorí, že nestačí sa umývať zvonku, ale treba byť aj zvnútra čistý.
Čo to znamená? To, že neposudzujem druhých a nepodsúvam im zlé úmysly, lebo keď mám čisté srdce, predpokladám, že ten druhý je dobrý, že má dobrý úmysel, a neposudzujem ho.
Nedávno som dával duchovnú obnovu z podobenstva o márnotratnom synovi, o milosrdnom otcovi a staršom bratovi. Mladší brat nepoznal otcovu lásku, pýtal si, čo mu „patrí“, a odišiel. Ale keď bol v núdzi, spomenul si: môj otec je dobrý.
Problém je, že nás diabol stále presviedča, že Boh nás nemá rád, lebo nám nedopraje alebo nedá to či ono, lebo nám niekoho vzal… Keď spoznám, že Boh je dobrý, tak sa k nemu vrátim a poviem: Bože, prepáč, chcem ti patriť, spoznal som, že ty si moje jediné dobro.
Starší brat bol stále pri otcovi, „nikdy sa neprehrešil“ proti otcovi, ako sám povedal, ale ani nebol slobodný pri otcovi a ani nepoznal jeho lásku. Inak by nemohol vykrikovať: Ja som ti slúžil a ty si mi nedal ani kozliatko a tomuto tu, čo ti prehýril majetok s neviestkami atď. Samé posudzovanie, samé odsudzovanie.
O tomto Ježiš hovorí, aby sme mali čisté srdce, lebo ak je v ňom Boh, Duch Svätý, ten ti ukazuje Otcovu lásku a dávať ti vidieť, akou láskou Boh miluje aj blížneho. Očisťuje tvoje srdce a už je schopné milovať aj nepriateľa. Vyprosujem sebe i tebe poznanie Otcovej lásky.