Saleziáni sú na Slovensku prítomní už sto rokov. Ich charizma je nezameniteľná, ich odhodlanie pretvoriť svet k lepšiemu je nezastaviteľné. Za sto rokov sa na Slovensku podarilo saleziánom vybudovať veľmi veľa. Školy, oratória, kostoly, strediská, ihriská – za tým všetkým boli saleziáni.
Do ich pastoračného rámca zapadá aj bohatá edičná a vydavateľská činnosť, tiež vydávanie časopisov. Saleziáni dokonca vychovali niekoľko športovcov európskej úrovne i nových misionárov, ktorí ohlasujú evanjelium po celom svete. Aj keď komunistický režim rehoľu zrušil, saleziáni sa nevzdali. Utiahli sa do ilegality a pracovali ďalej. Výsledkom komunistického besnenia je aj život a mučeníctvo blahoslaveného Titusa Zemana.
Oslavy storočnice vyvrcholili uplynulú nedeľu v Šaštíne. Zišla sa tu celá saleziánska rodina – kňazi, rehoľníci, laici, manželia, dobrovoľníci a deti. Všetci prišli Bohu poďakovať za storočie úspešného fungovania.
Svätý Otec František adresoval slovenským saleziánom a celej saleziánskej rodine pri príležitosti osláv 100. výročia príchodu saleziánov na Slovensko posolstvo. Počas slávnostného ceremoniálu na Víkende vďačnosti v Bratislave aj v Šaštíne ho prečítal provinciál slovenských saleziánov don Peter Timko.
V liste Svätého Otca rezonovali aj tieto myšlienky: „S radosťou a vďačnosťou sa pripájam k tejto oslave stého výročia prítomnosti saleziánskej spirituality v krajine svätých Cyrila a Metoda. Toto storočie obetavej služby na Slovensku je žiarivým znamením lásky a oddanosti, ktoré bratia saleziáni priniesli do vášho regiónu.
Saleziánska spiritualita, inšpirovaná príkladom svätého Jána Bosca, má pre našu Cirkev zásadný význam. Podporuje autentickú lásku k blížnemu a angažovanosť vo výchove mladých, pomáha vytvárať spoločenstvá zamerané na spoločné dobro a integrálny rast každého jednotlivca.
Saleziáni sú a naďalej zostávajú duchovnými otcami mladých, ktorí boli vždy stredobodom ich starostlivosti, štúdia a kňazskej služby. Ako sám svätý Ján Bosco zdôrazňoval, kňazi v Kongregácii musia byť skutočnými otcami svojich žiakov a musia pamätať na to, že výchova je záležitosťou srdca.“
Slovenských saleziánov podporil na slávnostiach svojou osobnou účasťou aj vikár hlavného predstaveného saleziánov don Stefano Martoglio. To, čo videl na Slovensku, ho nadchlo.
Po návrate do Ríma zaslal provinciálovi donovi Petrovi Timkovi ďakovný pozdrav: „Moje poďakovanie je osobné, veľmi osobné, ale aj inštitucionálne, za to, ako ste pripravili storočnicu a ako ste dokázali vzbudiť záujem a účasť. Vidieť toľko ľudí s ich žičením voči všetkým saleziánom; pozornosť médií k tejto udalosti; slová nuncia, ktoré nie sú emóciami, ale cirkevným uznaním toho, čo je výsledkom saleziánskeho poslania na Slovensku – to všetko prospieva srdcu, vzdáva česť donovi Boscovi prostredníctvom vernosti jeho synov…“